RYS HISTORYCZNY PARAFII

     Początkowo Żarki należały prawdopodobnie do parafii w Leśniowie, która istniała już w 1325 r. Parafia w Żarkach powstała pomiędzy 1325 a 1382 r. W 1518 r. właściciel Żarek Marcin Myszkowski, stolnik krakowski rozpoczął starania o utworzenie w jego dobrach prepozytury. W wyniku tych starań biskup krakowski Jan Konarski 8 kwietnia 1523 r. erygował w Żarkach prepozyturę uposażoną przez Marcina Myszkowskiego, równocześnie likwidując dotychczasowe proste parafie w Leśniowie i Żarkach, a ich tereny wcielając do prepozytury.
    Obsada duszpasterska składała się z prepozyta i 4 mansjonarzy oraz kierownika szkoły parafialnej, który mógł być kapłanem - mansjonarzem. W latach 1716-1864 r. parafię w Żarkach administrowali paulini z klasztoru w Leśniowie, aż do kasaty tegoż klasztoru po Powstaniu Styczniowym. Od 1864 r. w parafii pracują księża diecezjalni.
   W 1911 r. do powstającej parafii św. Stanisława w Myszkowie wydzielono z parafii żareckiej: Myszków, Połomię i Czarną Strugę. W 1959 r. włączono do parafii w Żarkach-Letnisku Wsie: Pustkowie-Nowa Wieś i Pustkowie Dzierżno, a następnie samą wieś Dzierżno, pozostawiając mieszkańcom prawo wyboru miejsca posług duszpasterskich. W tym samym roku wieś Helenówka została przyłączona do parafii myszkowskiej również z prawem wyboru posług w obu parafiach.
    Pierwszy kościół w Żarkach pochodził z XIV w. Był on murowany, poświecony p.w. św. Stanisława BM, wspomniany już w 1382 r. Stał poza miastem, prawdopodobnie w miejscu dawnej wsi Żarki i pierwotnego miasta, które miało inną lokalizacje niż obecne. W połowie XIX w. zawalił się niekonserwowany gontowy dach i odtąd poza miastem stoją kamienne jego mury.
   Obecny kościół zbudowany został w latach 1518-22 kosztem i staraniem Marcina Myszkowskiego, kasztelana wieluńskiego. Po pożarze w 1702 r. został odbudowany kosztem rodziny Męcińskich herbu Poraj. W 1811 r. pokryto dach kościoła nową dachówką kosztem Jana Mecińskiego, staraniem 0. Rajmunda Chylińskiego, paulina.
    Kościół wraz z pięcioma ołtarzami i został konsekrowany 2 grudnia 1746 r. przez biskupa sufragana krakowskiego Michała Kunickiego. W latach 1846-47 został częściowo przebudowany w czasie remontu. Uległa zmianie sylwetka wieży: otrzymała ona barokowy chełm, rozebrany przez Austriaków w czasie l wojny światowej. Zrekonstruował go dopiero ks. Marceli Dewudzki po 1970 r. W latach 1934-39 przebudowano ołtarz główny, usunięto stalle i odmalowano kaplicę św. Krzyża i św. Wojciecha.
    Od 1952 r. staraniem ks. Zygmunta Flisowskiego przeprowadzono renowację całego kościoła, łącznie z wieża i sprawiono trzy nowe dzwony. Staraniem ks. Marcelego Dewudzkiego - oprócz wspomnianego renowacji wieży - ufundowano nowe ławki do kościoła. W latach 1986-89 staraniem najpierw ks. Stanisława Gasińskiego (mury), a następnie ks. Leona Wódki (dach i wnętrze), wybudowano Dom Samotnej Matki. Ks. Leon Wódka podjął również i doprowadził do końca w latach 1988-93 budowę domu parafialnego, w którym znajdują się mieszkania księży i sale duszpastersko-katechetyczne. Dom ten poświęcił arcybiskup Stanisław Nowak 24 października 1993 r.
    Staraniem ks. Zenona Gajdy odremontowano starą plebanię wymieniono dach i tynki zewnętrzne. Założono zewnętrzne oświetlenie kościoła i plebanii, wyremontowano parkan przykościelny, założono chodnik z kostki brukowej na placu kościelnym. Dokończono rekonstrukcji zabytkowych 21-głosowych organów piszczałkowych. W kościele jest wiele zabytków w wyposażeniu i wystroju.
    Na terenie parafii istnieje jeden kościół filialny w Jaroszowie. Budowę kościoła w Jaroszowie, na działce i wg planów przygotowanych staraniem ks. L. Wódki, podjął ks. Z. Gajda. W 1999 r. bp Antoni Długosz poświęcił jego fundamenty. W niedzielę 28 maja 2000 r. Prymas Polski kard. Józef Glemp wraz z arcybiskupem S. Nowakiem i bp. J. Wątrobą na tzw. Nowym Rynku poświęcił - po uroczystej Mszy św. - pomnik ku czci bł. Ludwika Rocha Gietyngiera. tutejszego rodaka, zamordowanego w Dachau 30 listopada 1941 r.
   W latach 2004-2006 staraniem nowego ks. Proboszcza Jana Wajsa (od 1 lipca2004) przeprowadzono gruntowny remont wieży i całego frontonu kościoła. Równolegle doposażono nową plebanię m. in. wymieniając okna, zmieniając system ogrzewania.
    W 2007r. w dotychczasowej starej plebanii zaadoptowano i oddano do użytku trzy kaplice przedpogrzebowe. Odrestaurowano bardzo zniszczone dwie figury drewniane i dwie kamienne, które po zakończeniu prac związanych z odnowieniem zewnętrznej elewacji kościoła i terenu przy kościele, będą ustawione od strony głównego wejścia do kościoła.
    Skanalizowano cały teren wokół kościoła, przy murach świątyni założono sączki osuszające, zagospodarowano cały teren teren wokół kościoła zakładając zieleńce i kostkę brukową oraz przygotowano oddolne oświetlenie terenu i figur: Matki Bożej, św. Antoniego i Błogoslawionego Jana Pawła II.
   W 2011r. wymieniono w 60% dawne tynki zewnętrzne kościoła na renowacyjne, wymieniono wszystkie okna metalowe na nowe z nierdzewki, przystosowane już do montażu w przyszłości witraży. Zainstalowano promiennikowe ogrzewanie kościoła.